به گزارش خبرگزاری فارس، 10 سال پیش بود که آمریکا با ادعای وجود تاسیسات تولید و انباشت سلاحهای کشتار جمعی (نه فقط سلاح هستهای بلکه هر نوع سلاح کشتار جمعی اعم از شیمیایی و میکروبی) با همکاری انگلیس و چند کشور دیگر البته بدون مجوز شورای امنیت سازمان ملل به عراق حمله کرده و رژیم صدام را با 160 هزار نیرو سرنگون کرد.
آمریکا به منظور مشروعیت بخشی بینالمللی به کار خود، کمیسیون بازرسی، نظارت و تایید سلاحهای کشتار جمعی در عراق را در سال 1999 تشکیل داده بود، اما 4 سال بعد از سقوط صدام (در سال 2007) در حالیکه اثری از زرادخانههای هستهای و سلاحهای کشتار جمعی یافت نشد، شورای امنیت سازمان ملل با صدور قطعنامه 1762 به کار این گروه بازرسی پایان داد.
در همان دوران بود که وزیر توسعه بینالمللی انگلیس در سالهای 1997 تا 2003 فاش کرد که «تونی بلر» نخستوزیر وقت بریتانیا پس از حادثه 11 سپتامبر و اشغال افغانستان گفت: حمله به عراق باید هدف بعدی ما باشد.
وی این گفته را دلیلی بر کذب بودن سلاح کشتار جمعی عراق و بهانهای برای هجوم به این کشور دانست.
حاصل این لشکری کشی کشته شدن 4500 سرباز آمریکایی و بیش از 190 هزار غیر نظامی عراقی و هزینه 7/1 هزار میلیارد یورویی بود که هزینه آن بر دوش ملت آمریکا و کشورهای منطقه و سود آن برای رژیم صهیونیستی و جنگ سالاران آمریکایی بود.
کارشناسان حمایت از رژیم صهیونیستی، موقعیت جغرافیایی و همچنین نفت عراق که برای اقتصاد بیمار آمریکا یک نیاز حیاتی به شمار میرفت و مهار حرکتهای اسلامی در خاورمیانه را از دلایل حمله نظامی آمریکا به عراق و براندازی رژیم صدام نامیدهاند.
****
حالا گویی دوباره تاریخ در حال تکرار است و این بار در سوریه؛ کشوری که 3 سال با وجود همه فشارهای بینالمللی و گروههای مورد حمایت آنها هنوز پابرجا مانده است.
از یک سال پیش رسانههای غربی موضوع وجود سلاحهای کشتار جمعی (میکروبی و شیمیایی) را مطرح کرده و تلاش دارند تا نگرانی جامعه جهانی در این خصوص را برانگیخته و از ائتلاف بوجود آمده از این نگرانی عمومی استفاده کنند.
اولین دور تبلیغات غربی در این خصوص فروردین ماه سال جاری کلید خورد که منطقه «خان العسل» در حومه حلب مورد حمله شیمیایی گاز «سارین»(تولید این گاز نسبت به سایر مواد شیمیایی کشنده سادهتر است) قرار گرفت که بعدها مشخص شد عوامل جبهه النصره با هماهنگی عناصر اطلاعاتی ترکیه و قطر این کار را انجام دادهاند. پس از این رسوایی بود که رسانههای غربی، سکوت خبری را در پیش گرفتند تا اینکه در مرداد ماه ریف دمشق دوباره شاهد یک حمله شیمیایی با گاز سارین شد.
این بار علاوه بر رسانههای غربی مقامات رسمی آنها از جمله وزرای خارجه آمریکا، انگلیس و فرانسه نیز اقدام به فضاسازی گسترده علیه حکومت سوریه کرده و برخی از آنها لزوم مداخله نظامی را عنوان کردند.
مقامات آمریکایی بلافاصله با برگزاری نشست اضطراری در کاخ سفید موضوع حمله نظامی به سوریه را مطرح کرده و در این خصوص خواستار واکنش شورای امنیت سازمان ملل شدند.
در نشست شورای امنیت سازمان ملل بود که روسیه با ارائه شواهد و مدارکی افشا کرد که این سلاح از سوی عناصر مخالف حکومت و معارضان به کار گرفته شده است.
واکنش دولت سوریه در پذیرش بازرسان سازمان ملل برای کشف حقیقت نیز عامل دیگری بود که در خنثیسازی این حرکت غربی نقش مهمی ایفا کرد.
***
آمریکا یک دهه پیش با همین حربه به عراق حمله کرده و رژیم این کشور را سرنگون و هزینههای زیادی را متوجه مردم عراق، ملت آمریکا و کشورهای همسایه کرد، اما این بار کشورهای مستقل، برخی قدرتهای بینالمللی و منطقهای مانند روسیه، چین و ایران و نیز خود سوریه با تلاشهای دیپلماتیک سیاسی مانع از تکرار چنین فاجعهای در منطقه خواهند شد.
همچنین قدرت آمریکا نیز رو به افول گذاشته و اکنون از کشوری که در دکترین امنیت ملی خود مدیریت همزمان دو جنگ بزرگ را ذکر کرده بود، کشوری با بدهی 17 هزار میلیارد دلاری که هنوز از بحران افغانستان نیز خارج نشده و سابقه تاریک در مورد ادعاهای خود در عراق دارد بر جای مانده که برای عملی کردن برخی ادعاهای خود نظیر حمله نظامی به یک کشور دیگر حداقل طی چند سال آینده با مشکلات جدی روبرو است.