نقش پارلمان افغان در آینده پیمان امنیتی - مصاحبه

اگر آمریکا پول و سلاحهایی را که به دیگران می دهد تا در افغانستان مداخله کنند و کشور را بی ثبات جلوه دهند، به خود افغانها بدهد آنها می توانند از کشور خود دفاع کنند و کشور خود را آباد کنند. امریکا برای اینکه در افغانستان دست نشانده داشته باشد از هر وسیله ای استفاده می کند تا بتواند از این طریق به اهداف خود برسد .

به گزارش این پایگاه خبری، روز یکشنبه، پارلمان افغانستان محل بحث و مذاکره در مورد پیمان امنیتی و شرایط امضا ان بوده است که در این رابطه نذیراحمدحنفی، عضو پارلمان ملی افغانستان اعتقاد دارد : در راه پیمان امنیتی که کرزی به عنوان رئیس جمهور افغانستان قصد دارد آنرا با امریکا به امضا برساند ، چند مانع وجود دارد؛
• اول اینکه، لویه جرگه از بخشهای خاصی تشکیل می شود که برخی از این بخشها عملا قابل دایر شدن نیست .
• دوم اینکه، دایر کردن این جرگه در حال حاضر مشروعیت ندارد چون به نصاب لازم نمی رسد به این خاطر که شوراهای ولسوالی (شهرداری) که اعضای آن بخش عمده لویه جرگه را تشکیل می دهند در حال حاضر وجود ندارد و حدودا سیصد شهرداری داریم که نمایندگان آن هنوز معلوم نیست و به این ترتیب ،بخش عمده اعضای لویه جرگه حضور نخواهند داشت و در مجموع تدویر لویه جرگه مردود است.
اما اینجا که در پارلمان درباره پیمان امنیتی با امریکا بحث شد، باید بگویم، اینکه یک کافر بتواند در برابر یک مسلمان از مصونیت قضایی برخوردار باشد و در صورت کشته شدن یک مسلمان بدست او، نتوانیم او را محاکمه کنیم، این کار هم با قانون اساسی ما و هم با آیات قرآن در تناقض است، احادیث و اجماع علما و فقها همخوانی ندارد و در مجموع باید گفت که درست نیست یک کافر در برابر مسلمان از قصاص و محاکمه محفوظ باشد و این یک جنایت محسوب می شود.
سوم اینکه درخود پیمان امنیتی هم هنوز نواقصی وجود دارد. در این پیمان آمده است که باید جلوی هر کشوری که در افغانستان مداخله کند، گرفته شود. ولی ما می بینیم که پاکستان عملا در افغانستان مداخله کرده و مستقیما مرزهای ما را نقض می کند و هدف قرار می دهد ولی امریکا نه تنها پاکستان را از این کار منع نکرده بلکه این حملات را حتی محکوم هم نکرده است .
دیروز در پارلمان درباره این مساله بحث شد و رییس پارلمان گفت که من در لویه جرگه شرکت نمی کنم و حضور من در این مجلس دو مشکل عمده دارد؛
1- اول اینکه با این کار به لویه جرگه ای که مشروعیت ندارد مشروعیت خواهم بخشید، که این کار خلاف قانون اساسی است
2- دوم این که این کار مقام و جایگاه یک عضو پارلمان را تنزل می دهد و ما مجبوریم در این جرگه بر خلاف موضع ما در پارلمان، رای بدهیم . به هر حال این بحثها در پارلمان ادامه داشته و خواهد داشت .
وی در رابطه با تشکیل لویه جرگه نامشروع و پیامدهای تصمیمات این مرجع نیز اعلام کرد :  تصمیم لویه جرگه قابل اعتماد نیست و از نظر عملی هم هیچ جایگاهی ندارد. مصوبات این جرگه از مشروعیت حقوقی برخوردار نیست و جنبه عملی ندارد. اگر رییس جمهور به مصوبات لویه جرگه عمل کند در واقع از مصوبات قانونی اساسی تخلف خواهد کرد و این کار جز اجحاف، سرکشی و خود محوری چیز دیگری نخواهد بود.
وی همچنین بر این نکته نیز تاکید کرده است که لویه جرگه به این خاطر که به نصاب لازم نمی رسد دولت و رییس جمهور آنرا لویه جرگه مشورتی نامیده اند، یعنی اینکه این جرگه فقط مشورت می دهد و تصویب نهایی کار پارلمان است . اینکه پارلمان در این رابطه چه تصمیمی می گیرد من یقین دارم که پارلمان از بازی جنایتی که مردم مسلمان افغانستان را به خاک وخون می کشد خود را دور نگه خواهد داشت.
چیزی که از رییس جمهور شنیده می شود او می خواهد این کار را بکند. ما در کشور پارلمان داریم و مصوبات پارلمان، الزام آور است . پارلمان در برخی موارد بر رییس جمهور اشراف و حاکمیت دارد. مثلا در تعیین اعضای دیوانعالی، تصویب بودجه کشور و اینکه اگر پارلمان یک لایحه را با اکثریت دو سوم اعضا تصویب کند، رییس جمهور نمی تواند کاری کند و نمی تواند آنرا رد کند. این مسایلی است که در صلاحیت رییس جمهور نیست و اگر در برخی مسایل، به عنوان مثال، تعیین تعداد وزرا رییس جمهور هم تصمیم می گیرد این بعد از مشورت با پارلمان است. بنابراین وقتی شورای ملی و پارلمان وجود داشته باشد، این شورا باید تصمیم بگیرد ، در این صورت اگر یک نفر بیاید و لویه جرگه را لویه جرگه مشورتی بنامد این اصل قضیه را خدشه دار نمی کند و به هر حال تصمیم نهایی را باید پارلمان بگیرد.
اگر چه کرزی هر روز سعی می کند با اینگونه ترفندها حرف خود را به کرسی بنشاند ولی اعضای پارلمان با کارهای او مخالفت می کنند. کرزی برای تشکیل لویه جرگه، یک معاون تعیین کرده بود ولی او از مقام خود استعفا کرد و گفت که این کار خلاف قانون اساسی است .
به هر حال، اگر کرزی می خواهد درباره پیمان امنیتی نظر ملت را جویا شود این کار را می تواند بوسیله رفراندوم و همه پرسی انجام دهد ولی این عمل هم باید بر اساس ماده سوم قانون اساسی باشد . بوسیله شورای مشورتی وزرا هم می تواند این کار را بکند .
به هر حال، سه راه بیشتر نیست، یا راه رفراندوم یا راه شورای وزرا و یا هم پارلمان و رییس جمهور مجبور است از این سه راه برای امضای پیمان امنیتی با امریکا وارد شود و عمل به راههای دیگر به معنای نقض قانون اساسی خواهد بود.
وی در رابطه با دخالت پاکستان در امور افغانستان نیز اظهار داشت : برخی از افغانها حتی اعضای پارلمان، دخالت در افغانستان را با متهم کردن همسایگان این کشور توجیه می کنند و می گویند که اگر همسایگان مداخله نمی کردند افغانستان مجبور نمی شد تن به این پیمان ننگین بدهد. بدون شک همسایگان در افغانستان مداخله دارند. چه به شکل جزیی و فردی و چه به شکل کلی و گروهی، و هر روز در افغانستان حملات انجام می شود . واقعیت اینست که این مداخلات روز مره با مشورت و چراغ سبز امریکا انجام می شود که حضور امریکا را در افغانستان توجیه و تضمین کند. این جنگ به پایان می رسد ولی همسایه های ما را دوباره تحریک می کنند که به مداخلات خود ادامه دهند. به هر حال این جنگ یک راه حل دارد و آن اینکه اگر آمریکا پول وسلاحهایی را که به دیگران می دهد که در افغانستان مداخله کنند، به خود افغانها بدهد آنها می توانند از کشور خود دفاع کنند و کشور خود را آباد کنند.
 تمام جنگهایی که در جهان و کشور های اسلامی ادامه دارد به طرح و حمایت امریکا و غرب ادامه پیدا کرده و جنگهای صلیبی است. اینها در کشورهای اسلامی هم به گروههای خاصی پول وسلاح می دهند و این شکل دیگری از جنگهای صلیبی است. پاکستان در این جنگها شریک و همکار غرب است، یا به عنوان مثال دولتمردان عربستان که در مصر جنایت انجام داده اند. درهرجایی که مسلمانان را تضعیف می کنند و یا می کشند دست صلیبیان در کار است وآنها از این اختلافات به نفع خود استفاده می کنند. امریکا برای اینکه در کشور ما دست نشانده داشته باشد از هر وسیله ای استفاده می کند تا بتواند از این طریق به اهداف خود برسد .