محترم حامد کرزی که همچنان سرگرم دیدار از هند می باشد، دانسته یا ندانسته به واقعیتهایی اعتراف کرد که شاید دیر باشد ولی گواه بر بسیاری چیزها است.
رییس جمهور کرزی در گردهمایی فدراسیون اتاق بازرگانی و صنایع هند به حاضرین گفت: افغانستان یکی از معدود کشورهای غنی از منابع طبیعی نادر از جمله ماده معدنی ˈلیتیومˈ، نفت و گاز می باشد که بنابر تحقیقات کارشناسان متخصص، ارزش تقریبی ذخایر معدنی افغانستان قریب 30 تریلیون دالر می باشد.
ایشان ضمن درخواست از سرمایه گذاران هندی برای بهره بری از این صنایع و معادن موجود در افغانستان، به آنها وعده داد که شرایط را به نفع سرمایه گذاران هندی ایمن می کند همانگونه که سرمایه گذاران آفریقای جنوبی در بخش ارتباطات افغانستان به موقعیتهای مخوب و مناسبی دست یافته اند.
این سخنان جناب کرزی اولا بیانگر این واقعیت است که حضور خارجی ها در افغانستان بیهوده نیست. آنها می دانند چه گنج بی در و پیکری یافته اند. ذخایری با ارزش 30 تریلیون دالر را شاید در خواب هم نمی دیدند. آن هم در کشوری که در درجه اول خانه آنهاست تا متعلق به مردم افغانستان.
ثانیا این گفته نشان می دهد که اگر کرزی یا بهتر بگوییم مقامات کابل بخواهند، می توانند امنیت را تامین کنند. ولی باید منافع شخصی آنها نیز تامین گردد و الا بهانه می آورند که بدون حضور خارجی، استخراج این همه ثروت خداداد کار متخصصین افغانستانی نیست.
اعتراف دیگر کرزی صاحب این بود که گفت: من به آمریکاییها اعتماد ندارم. آنها فقط حرف می زنند و در عمل گفته های خود را اثبات نمی کنند. هنگامی که اوباما در نامه می‌نویسد که او به خانه‌های مردم افغانستان احترام می‌گذارد باید آن را ثابت کرده، به حرف خود عمل کند و به خانه‌های مردم ما احترام بگذارد. توقف بمباران‌ها و برگزاری روند صلح به صورت علنی و رسمی لازم و ضروری است. من تلاش می‌کنم که این مساله یک بازی برد - برد برای همه باشد.
این واقعیتی است که ما سالهای سال آن را مطرح می کنیم که آمریکاییها تحت هیچ شرایطی قابل اعتماد نیستند. آمریکا دولتی خود برتربین، دولتی غیرمنطقی و عهدشکن، دولتی تحت تصرف شبکه های صهیونیستی است که برای خواسته ها و منافع نامشروع خود هر اقدامی انجام می دهد و نامش را می گذارد منافع آمریکا.
این یک واقعیت عینی است که از تجربه 13 ساله حاصل شده است که دولتمردان آمریکا مردم غیرمنطقی هستند؛ حرف شان غیرمنطقی است، عمل شان غیرمنطقی و زورگویانه است؛ توقع دارند دیگران در مقابل کار غیرمنطقی و زورگویی های آنها تسلیم شوند؛ نشانه‌ی غیر منطقی بودن آنها نیز همین تناقضهایی است که بین حرفهای آنها و بین کارهای آنها وجود دارد؛ حرف یک گونه می زنند، کار به گونه ی دیگری انجام می دهند.
حال کرزی صاحب یادش آمده که بگوید آمریکایی ها غیرقابل اعتماد، غیر منطقی و زورگو هستند. به هر حال هرچند دیر است ولی بی فایده نیست.
حامد کرزی همچنین در بخشی از سخنان خود در هند یادآور شد: منظور من از مذاکره با طالبان شامل آن عده از طالبان می شود که افغانستانی هستند نه افرادی که با سازمان‌های تروریستی خارجی ارتباط دارند. این واقعیتی است که آمریکا و پاکستان نفوذ بسیاری بر طالبان برای برگزاری مجدد مذاکرات صلح دارند.
باز هم این سخن کرزی صاحب همان گفته قدیمی ما می باشد که بارها گفتیم طالبان افغانستانی نیستند و ریشه در پاکستان و عربستان سعودی دارند تا مهره های اجرایی کاخ سفید در منطقه باشند.
جناب کرزی یقین بدان که تا آمریکایی ها نخواهند هیچ طالبی به آغوش وطنت باز نخواهد گشت. یقین بدان تا آمریکایی ها ته کاسه 30 تریلیون دالری کشورت را نان نکشند و همه را چور نکنند، از وطنت نخواهند رفت. یقین بدانی که خون و جان و مال ناموس ملت تو، برای مقامات کاخ سفید که زیردست اربابان صهیونیست خود هستند، هیچ ارزشی ندارد. پس بیهوده تقلا نکن و در برابر تاریخ خود را شرمنده نساز.