نگرانی حامد کرزی رییس جمهور افغانستان از دخالت آمریکا در انتخابات ریاست جمهوری آینده کشور، بیهوده و بی دلیل نمی باشد. این در حالی است که یکی از پیش شرط های دولت افغانستان برای امضای پیمان امنیتی با آمریکا، درخواست تضمین شفافیت برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آینده افغانستان می باشد.
در واقع، همانگونه که در انتخابات گذشته، آمریکاییها با دخالت‌های آشکار در پی حصول نتیجه دلخواه شان بوده‌اند، اینبار نیز به دنبال دخالت در انتخابات آینده برای نفع و نیاز سیاسی خود هستند. از طرفی، قراین و شواهد نشان می دهد که آمریکا در انتخابات گذشته افغانستان سعی در تاثیرگذاری داشته و این نگرانی وجود دارد که در انتخابات پیش رو نیز چنین قصدی داشته باشد و دخالت کند.
در گذشته شاهد این موضوع بوده ایم که آمریکا دخالت هایی را به طور غیر مستقیم در انتخابات داشته است. از جمله دسیسه های وی در انتخابات گذشته، تهدید نجفی مسوول پیشین کمیسیون مستقل انتخابات به تاخیر نتایج مقدماتی انتخابات بوده است که هرچند بکارگیری این رویکرد (فشار بر کارمندان ارشد کمسیون انتخابات) تا حدودی خام و ناکام ماند اما فراموش نشود که اکنون آمریکا با آگاهی و شناخت بیشتری که از افغانستان دارد بازهم ممکن است این فشار تکرار شود.
یکی دیگر از مداخلات آمریکا در انتخابات گذشته، متقاعد کردن برخی نامزدها برای کناره گیری به نفع نامزد دلخواه آمریکا بود.
بسیاری از احزاب در افغانستان هنوز نوپا، ضعیف و در عین حال از ساختار استواری برخوردار نمی باشند. بنابراین هرگاه بنیانگذار یا رهبران حزب در کار و زارهای انتخاباتی شرکت کنند و نامزد شوند بر حسب دید شخصی و فهم فردی خویش امکان معامله و تفاهم با آمریکا را خواهند داشت.
این در حالی است که در قانون اساسی افغانستان، هیچ حزبی نمی تواند وابسته به حزب و منابع خارجی باشد اما کمتر حزبی در افغانستان وجود دارد که ظرفیت و توان تامین مالی خویش را از منابع خارجی دریافت نکند.
بنابراین، نگرانیهای رییس جمهور از دخالت آمریکا در انتخابات آتی کشور کاملا درست و به موقع است. آمریکا باید تضمینی قوی و قابل اعتبار، از عدم مداخله خویش در انتخابات آینده ریاست جمهوری افغانستان، ارایه کند.
در واقع، آمریکا در افغانستان نیروی نظامی دارد و طبیعی است که اهداف خاص خود را دنبال می کند و با وجود اینکه شعارهایی از قبیل تامین امنیت سرمی دهد برنامه های خود را پیگیری می کند. واشنگتن از نفوذ سیاسی خود استفاده می کند تا نتایج انتخابات آتی افغانستان را تحت الشعاع خود قرار دهد.
ناگفته نماند که 2014 آغاز تکان برای دولتمردانِ افغانستان است که اگر بیدار نشوند، این تکان سنگین، تفنگ‌ها را بیدار خواهد کرد.