بیش از یک سال است که مردم عزیز کشور منتظر برگزاری انتخابات ریاست جمهوری بودند. مردم فداکار و إیثارگر سرانجام باتمام قوت و قدرت خود با وجود خطرهای جانی و مالی به پای صندوق های رای رفتند. آنها در این راه کشته و زخمی دادند و انگشتان جمعی از آنها توسط لشکر سیاه و شیطانی قطع گردید اما باتاسف به آرا انها از طرف مزدوران بیگانه خیانت صورت گرفت.
اکنون نیز بیشتر از دو ماه از سپری شدن انتخابات می گذرد ناامنی ها، دزدی ها، اختطاف ها، بیکاری، تعطیلی شرکت ها، فرار سرمایه ها و فقر و آوارگی کم کم دوباره توان مردم را به صفر رسانده است. جنگ های جبهه ای و آدم ربایی، هر روز بیشتر و گسترده تر شده است.ِ
یقینا با مشاهده وضع موجود، هرکدام از نامزدهای ریاست جمهوری اگر پیروز شوند، آن روز نیز آغاز اولِین مشکلات کشور خواهد بود زیرا تازه درآن روزها دوران رقابت ها وانتقام گیرِی ها شروع خواهد گردید و مشکلات مردم نه تنها کم نخواهد شد که بیشتر خواهد گردید.
بنابراین از باب احتیاط و پیشگری، بدتر شدن اوضاع کشور بنده پیشنهاد می کنم تا سران فکری، علما مسوولان و فرماندهان دلسوز که مورد اعتماد و قبول مردم می باشند، برای حفظ جان و مال و امنیت عمومی مردم عزِیز کشور، درجاهایی که امنیت آنجاها در توان نیروهای امنیتی دولتی نمی باشد، خود با تشکیل دادن پایگاه های امنیتی از مال و جان مردم حمایت و نگهبانی نمایند.
هم اکنون شهرهاِی مانند: هرات و حوزه غرب کشور که همیشه الگوِی امنیت و آرامی، کار و رونق اقتصاد برای مردم کشور بوده است، از ناامنی، دزدی، آدم ربایِی، فقر و بیکارِی به سختی رنج می برود. حالا که دولت توان دفاع از جان و مال مردم را از دست داده است، در صورتی که نیروهای امنیتی از جانب خود مردم حمایت نشوند، دستگاه های بی کفایت و رشوت خوار و بی ایمان به مصالح و منافع کشور، کاری از آنها ساخته نخواهد بود. در حالی که والی های بی کفایت و فرماندهان نالایق نتوانستد از جان و ناموس مردم حمایت نمایند، صبر کردن و تماشاچی بودن انسانهای مسوول، گناه نابخشودنی خواهد بود.