رهبر القاعده پشتیانی خود را از رهبر جدید طالبان اعلام کرد. پشتیبانی مجدد القاعده از گروه طالبان رابطه شبکه هراس افکن جهانی را با گروه هراس افکن طالبان افغان عیان می سازد. در حالیکه پیش شرط دولت افغانستان و آمریکا در گفتگوهای صلح با طالبان قطع رابطه این گروه با شبکه های هراس افکن به ویژه القاعده برشمرده می شود اما بیعت ظواهری از آخوندزاده گسترش روابط این دو گروه هراس افکن را باردیگر نمایان می سازد. آیا بیعت ظواهری از هبت الله آخوندزاده گروه طالبان را بیشتر از پیش در تیر رس حملات نظامی آمریکا در افغانستان قرار خواهد داد؟
فضل الله واحدی، آگاه مسایل سیاسی در برنامه «فراخبر» گفت: جنگ افغانستان یک جنگ تحمیلی و استخباراتی است. مشخص شده است که تطبیق کننده این جنگ پاکستان و کشورهای غربی است. بنابراین برنامه هایی چون پیشتیبانی رهبر القاعده از رهبر تازه طالبان با برنامه های آمریکا منافات ندارد بلکه امکان دارد برنامه ای از سوی این کشور باشد.
وی، ادامه داد: با این وجود و با این تفاسیر هیچگاه در افغانستان صلح نمی آید. رهبران حکومت ما روزبروز با کارهایی که می کنند دروازه های صلح را می بندند و جنگ می کنند. پس ما با این چیزها به طرف روشنی نمی رویم بلکه به طرف یک تاریکی دوام دار دیگر می رویم. فقط روش های جنگ است که هر روز تغییر می کند وگرنه جنگ ادامه داشته و ادامه خواهد داشت.
واحدی، با بیان اینکه حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان، به منظور هدف خاصی است، افزود: آنها هنوز به اهداف خود در افغانستان به طور کامل نرسیده اند و به همین منظور است که قصد دارند حضور نیروهای خود را تمدید کنند وگرنه آنها هیچ تلاشی برای مهارجنگ در افغانستان و آوردن صلح نخواهند کرد. در طول بیست سالی که از حضور نیروهای خارجی در افغانستان می گذرد، این کشورهای غربی می دانستند که پاکستان طالبان را تولید می کند اما کاری در این راستا نکردند برعکس، خود نیز به این کشور کمک کرد تا طالبان بال و پر بگیرند و اهداف آنها را نیز به پیش برند.
این آگاه سیاسی، معتقد است حمایت القاعده از رهبر تازه طالبان، موضوع جدیدی نیست و بیان داشت: آنها بسیار قبل تر نیز از طالبان حمایت می کردند و برای منافع یکدیگر کار می کردند و باهم در تماس بودند. در حال حاضر، جنگ ها شدت گرفته است و مقابله ای کاملاً حقیقی شکل می گیرد و این نیروهای افغان هستند که در مقابل آنها قرار می گیرند. تا بحال که نیروهای خارجی این جنگ رابر عهده داشتند نتوانستند آنها را شکست دهند. این موضوع می رساند که از جانب خارجی ها اراده ای برای سرکوب طالبان و دهشت افکنان وجود نداشته است. چرا که تعداد نیروهای خارجی در افغانستان بسیار زیاد بوده و از پیشرفته ترین امکانات برخوردار بوده اند. بنابراین بعید به نظر می رسید که طالبان از بین نروند اما همچنان موجود هستند و قدرت گرفته اند.
به باور واحدی، ما نباید به حرف هایی که آمریکایی ها به تازگی می زنند و از تمدید حضور نیروهایشان و تغییر رویکردشان نسبت به طالبان و و شروع جنگ با آنها وفشار برپاکستان سخن می زنند، خوش بین باشیم. این حرف ها نیز نیرنگی بیش برای فریب مردم افغانستان و مشغول داشتن آنها نیست.
وی، با بیان اینکه همگان می دانند که برنامه غربی ها و برنامه پاکستان این است که جنگ در افغانستان دوام داشته باشد چرا که این جنگ به سود آنها است، افزود: کشورهای جامعه جهانی خود را دوست افغانستان می دانند این بازی ها را به راه انداخته اند و خود در راس قرار دارند. اگر آنها بخواهند که جنگ متوقف شود به زودی می توانند متوقف کنند اما آنها توقف جنگ را نمی خواهند. کشته شدن رهبران طالبان هم جزو بازی هایی است که آنها به راه انداخته اند. در واقع این رهبران کشته شده مهره هایی بوده اند که دیگر کارایی برای آنها نداشته اند و آنها بهترین راه را پایان دادن به زندگی آنها دانسته اند.
واحدی در پایان گفت: آمریکا، با ما پیمان استراتژیک و پیمان امنتیی بسته بودند و در آن تعهدات زیادی داده بودند اما هیچ کدام از این تعهدات را عملی نکردند. برعکس، با آمدن آنها به افغانستان به طور رسمی جنگ ها در افغانستان شدت گرفت. در واقع دولتمردان ما باامضای این پیمان ها به آمریکایی ها اجازه دادند که به طور مستقیم در جنگ افغانستان دخالت کنند و آنها هم با توجه به منافع خود جنگ را ادامه دهند.