پشت داکتر عبدالله را خالی کردند

داکتر عبدالله به این امید بود که بتواند تحولی را به وجود آورد اما متاسفانه شاید حلقات و دسته هایی درون حکومت وجود داشته باشد که این تفاهم ملی را که حکومت وحدت ملی نیاز داشت متوقف کرد

داکتر عبدالله سکوت را شکست و از اختلافات جدی میان خودش و شخص رییس جمهور پرده برداشت. وی می گوید مدالی که برای وزیر مالی افغانستان داده شده است تصمیم شخصی رییس جمهور بوده است نه کل کابینه. داکتر عبدالله می گوید که شخص رییس جمهور فرصت ندارد که حتی در سه ماه یکبار یا برای دوساعت رییس اجرایی اش را ببیند. وی می گوید که این روش برایش قابل قبول نیست و برای هیچ کسی جای خالی نخواهد کرد. او می گوید که در جلسات کابینه به جز رییس جمهور هیچ وزیری مجال حرف زدن را ندارد. وی گفته است که در آینده ای نزدیک روی اصلاحات انتخاباتی و شناسنامه های الکترونیکی کار جریان پیدا خواهد کرد. آیا صلاحیت های داکتر عبدالله در همین حد است؟

توریالی غیاثی، کارشناس مسایل سیاسی، در برنامه «خط کابل» گفت: از آغاز حکومت وحدت ملی مصلحت هایی در ایجاد این حکومت وجود داشت و تا هنوز این مصلحت ها به قوت خود باقی است. این دو طرف حرکت واحدی را شکل دادند و حکومتی به نام حکومت وحدت ملی ساختند. از همان آغاز این کار پر از چالش و اختلاف و کشمکش ها بود. امروز که داکتر عبدالله حرف از مشکلات و اختلافات می زند مشخص می شود که کاسه صبر وی لبریز شده است. در واقع کاسه صبر دیپلماسی و مصلحتی که برای پیشبرد وضعیت موجود داشته است لبریز شده است و این در حالی است که اگر داکتر عبدالله تا کنون این صبر و مصلحت رانداشت افغانستان به پرتگاه سقوط می رسید.

وی، افزود: داکتر عبدالله به این امید بود که بتواند تحولی را به وجود آورد اما متاسفانه شاید حلقات و دسته هایی درون حکومت وجود داشته باشد که این تفاهم ملی را که حکومت وحدت ملی نیاز داشت متوقف کرد و این تفاهم به معنی واقعی به وجود نیامد. در حالیکه تفاهم ضرورت هر هر حکومتی است که بر مبنای ایتلاف به وجود آمده است.

غیاثی، با بیان اینکه رییس جمهور باید پاسخگوی سوال ها باشد، افزود: باید پاسخ دهد که چرا با داکتر عبدالله همکاری نمی کند. آیا می خواهد که این نوع حکومت داری در همینجا متوقف شود؟آیا تمایل دارد که داکتر عبدالله از پست خود کناره گیری کند؟

این آگاه سیاسی، داکتر عبدالله را فردی صبور و مصلحت بین دانسته و بیان داشت: داکتر عبدالله باید در طرح مسایل و مشکلات خود جدی تر شود و مسایل بعدی خود را اعلام کند. داکتر عبدالله با یک سیاست مدارا و تساهل و تسامح به داخل حکومت وحدت ملی وارد شد. وی فکر می کرد که افغانستان هر وضعیت ناهنجار و خطرناک دیگری را تحمل ندارد و شکنندگی برای افغانستان بسیار تهدید کننده است. بنابراین باید همواره تسامح کرد و اختلافات راکنار گذاشت.

وی، در خصوص کسانی که پشت داکتر عبدالله را خالی کردند گفت: امروز بازترین دروازه باز از اعضای حکومت، خانه داکتر عبدالله است. هیچ کدام از بزرگان به اندازه داکتر عبدالله دروازه های خانه خود را به روی مردم بازنگذاشته اند. کسانی که پشت داکتر عبدالله را خالی کردند کسانی بودند که فقط برنامه شان ریاست جمهوری داکتر عبدلله بود. آنهابرای کسب قدرت و مقام در ارگ، برنامه داشتند و به همین منظور از داکتر عبدالله حمایت کرده بودند. به محضی که توافقنامه سیاسی امضا شد و اشرف غنی رییس جمهور شد آنها پشت داکتر عبدالله را خالی کردند. در حالیکه آنها باید همچنان حمایت خود را ادامه می دادند تا توافقنامه به اجرا می رسید.

غیاثی ادامه داد: با حمایت حامیان، توافقنامه عملی و تطبیق می شد و مردم هم به خواسته های خود از جانب داکتر عبدالله می رسیدند. آنها باید صبر می کردند اما این کار را نکردند و متاسفانه سهم داکتر عبدالله از حکومت بسیار کم شد و فقط یک وزیر آنهم وزیر خارجه از سوی وی معرفی شد.

وی، در خصوص گلایه های داکتر عبدالله از اشرف غنی گفت: گلایه های رییس اجرایی از اشرف غنی، همه کوتاهی ها و بی توجهی هایی است که به وی صورت گرفته است. اینها همه سهل انگاری هایی نسبت به وضعیت خطرناک افغانستان است که افغانستان را تهدید می کند و باید جدی گرفته شود.